یه سری عروسک از رشت سفارش داده بودم این بار یه واحد پستی دیگه رفته بود و دوازده روز طول کشید تا دستم برسه کدرهگیری رو هم ایمیل الف؛ فروشنده ی عروسک هارو اشتباه وارد کرده بودن و کد رهگیری هم نداشتم دیگه یه روز زنگ زدم پست شهید قندی رشت و روز و ساعت دقیق و مبدا و مقصد دادم تا کد رو بهم بگن که پیگیری کنم. حالا اصلا اینا مهم نیست، موقع قطع کردن تماسم با واحد پستی رشت با همون لهجه ی روانی کننده ش آقاهه که به بابابزرگ های مهربون می مونست بهم گفت دخترم تو این روزا مراقب سلامتیتونم باشین. کسایی که با پست سر و کار داشته بلشن می دونن در ۹۹درصد مواقع شاهد رفتارهای بد و جواب های سر بالا و چرت هستن ولی طرز حرف زدن اون آقا و اون حجم از مهربونی منو یاد بابابزرگه انداخت. دلم می خواست همونجا بشینم یه دل سیر زار بزنم و عربده بزنم که چقدر دلتنگ اون نقطه از زمینم و چقدر دلم می خواد تک تک پیرمردهای رشتی رو دید بزنم تا شبیه ترینشون به بابابزرگه رو پیدا کنم و تا هروقت دلم می خواد نگاهش کنم اما چون دکانی نیست تا دوست معامله کند، آدم ها مانده اند بی دوست
انسان‌ها این حقیقت را فراموش کرده‌اند اما تو نباید فراموشش کنی. تو تا زنده‌ای نسبت به چیزی که اهلی کرده‌ای مسئولی
دردا و ندامتا که تا چشم زدیم، نابوده به کام خویش نابوده شدیم ...
یه ,رو ,روز ,کنم ,اون ,بزنم ,دلم می ,می خواد ,واحد پستی ,طرز حرف ,زدن اون
درباره این سایت