انسان‌ها این حقیقت را فراموش کرده‌اند اما تو نباید فراموشش کنی. تو تا زنده‌ای نسبت به چیزی که اهلی کرده‌ای مسئولی

 دیگه گل سرخ زیر تجیر نیستم که یه روزی یه جایی یک نفر از اون سر دنیا منتمو می کشید. دقیقن روباهه شدم که باید توی گندمزار بشینم و چشم به غروب بدوزم و با این کنار بیام که خودم خواستم خودم خواستم خودم خواستم که اهلی م کنه و حالا که می خواد برگرده اخترکش حق ندارم ثانیه ای بی قراری کنم
دیار اسرار آمیزی ست دیار اشک
نهاد و گوهر رو چشم سر نمی بینه
خودت گفتی تا ابد مسئول گلتی ولی وقتی بی هوا گذاشتی و رفتی چوب جادو ازم یه روباه اهلی شده ی رها شده ی غمگین ساخت.

goush_mahi@

اما چون دکانی نیست تا دوست معامله کند، آدم ها مانده اند بی دوست

انسان‌ها این حقیقت را فراموش کرده‌اند اما تو نباید فراموشش کنی. تو تا زنده‌ای نسبت به چیزی که اهلی کرده‌ای مسئولی

دردا و ندامتا که تا چشم زدیم، نابوده به کام خویش نابوده شدیم ...