باز اون مدلی شدم که چندتا ایده با هم دارم و کف خونه و روی میز و کف اتاق رو به گه محض کشیدم ولی نمی دونم کدوم رو سر و سامون بدم دلم می خواد هم زملن همه رو با هم انجام بدم همه رو یک جا آماده کنم و یهو لذت ببرم. دونه دونه انجام بدم حس می کنم از بقیه باز می مونم و اینچنین می شه گشادی می کنم و هیچکدوم رو به سرانجام نمی رسونم :/ مرض جدیدم افتاده رو عروسک های ستوک :/ معتاد شدم قشنگ. سال ها بود به خاطر خ شگل نبودن و قیمت های بالای عروسک ها این اعتیاد لذت بخش از کودکی تا حالا رو ترک کرده بودم باز رو آوردم بعش، ولعی سیری ناپذیر.
دیشب با این تفاسیر نشیتم ماسک دوختم. مامز گیر داده بود از یه پیج بخره و هرچی گفتم خودم می دوزم به خرجش نرفت. نصف شبونه دست به کار شدم آخه ادعا می کرد تمیز نمی تونی از آب در بیاری و چنان دوختم که ببینم کی نمی تونه! سرمه ای دوختم و می خوام روشو پر از بابونه و گیلاس و زنبور کنم.
دیروز رفتیم نونوایی، بساطی داریم خدا شاهده سر این کرونا. دیگه عنم دراومده اینا هم که بیش از حد حساسیت به خرج می دن رسما دلم می خواد سرمو بکوبم تو دیوار. مشکلم با تو خونه موندن نیست اتفاقا برعکس از دست آدم های گه ایرانی در امانم ولی واقعا دلم می خواد برم تو کوه و دشت و جنگل و دریا، دارم واسه طبیعت اون بیرون جون می دم. دلم سفر بی دغدغه و گشت و گذار می خواد گور بابای آدم های اون بیرون چون اصلا دلم براشون تنگ نمی شه.
پریشب فیلم Escaping the madhouse رو دیدم معرکه بود. حال نوشتن در موردش رو ندارم ولی واقعا کیفم رو کوک کرد. آخ آخ دلم جهات با من برقص رو می خواد که بدون دغدغه برم تو سینما بشینم ببینم و از دیدن اعتیاد جدیدم "بابک رجبی" و ساز زدن و آوازخوندنش با اون لهجه ی شیرین اصفهانی خرویف شم. انگشت های پفکیمو لیس بزنم و هیچ گهی به اسم کرونا تو مغزم نره.
اما چون دکانی نیست تا دوست معامله کند، آدم ها مانده اند بی دوست
دردا و ندامتا که تا چشم زدیم، نابوده به کام خویش نابوده شدیم ...
رو ,دلم ,های ,تو ,خواد ,نمی ,می خواد ,دلم می ,انجام بدم ,و کف ,برم تو
درباره این سایت