خره مثل اینکه جدی جدی 99 شدیم کاش 69 می شدیم خب

اغلب هر ساعت چرتی بوده سال تحویل من بیدار موندم یه سال یادمه 4 صبح بود و من بیدار موندم. ولی خدایی بیدار موندن فرق داره با اینکه هفت و نیم صبح از خواب ناز بزنی واسه ی لحظه ی تحویل. واسه همین عین خرس خوابیدم گرچه نه صبح تا حالا بیدارم و سرم از درد داره منفجر می شه.

ولی واقعا گذشت امسال هم گذشت با تمام لحظه های گهیش که عر زدم و یا لحظه هاییش که از ته دل خوشحال بودم گذشت امسال انقدر سلامتی برای مردم جهان آرزو کردم زبونم مو درآورد. امیدوارم واقعا سلامتی به تمام جهان برگرده و اضطراب این بیماری از ذهن و وجود همه مون بره.

اما چون دکانی نیست تا دوست معامله کند، آدم ها مانده اند بی دوست

انسان‌ها این حقیقت را فراموش کرده‌اند اما تو نباید فراموشش کنی. تو تا زنده‌ای نسبت به چیزی که اهلی کرده‌ای مسئولی

دردا و ندامتا که تا چشم زدیم، نابوده به کام خویش نابوده شدیم ...